“ ငါပိုင်တဲ့နေရာ ” {အပိုင်း - ၂ }
lotaya.mpt.com.mm
|
2018-11-15

“ ငါပိုင်တဲ့နေရာ ”

ဇာတ်လမ်း / စာရေးသူ - “ မိုးစွေ ” ( ဖြစ်ရပ်မှန် )

~ {အပိုင်း - ၂ } ~

ကိုလွင်ဟိန်း တစ်ယောက် ထိုနေရာတွင် ထူးခြားစွာအကျိုးပေး စီးပွားဖြစ်နေ လေသည် ။

( ခုနှစ် လခန့်ကြာသောအခါဝယ် )

“အီးဟီး………. ”

“ ဖေဖေ … မေမေ လာပါဦး…တိုကြီး ရေထဲကျသွားပြီ ”

ဆိုင်(အိမ်)ရှေ့မှ မပီကလာပီကလာဖြင့်အော်ပြောနေသည့် ကလေးငယ်၏

စကားကြောင့်အလုပ်လုပ်နေသူ ကိုလွင်ဟိန်း ထိတ်လန့်သွားပြီးချက်ချင်းပင်

သားဖြစ်သူထံပြေးသွားလိုက်သည် ။ ကလေးငယ် သားအကြီးကောင်လေးမှာ

ဆိုင်ရှေ့နှင့် လမ်းမကြားရှိ ရေမြောင်းကြီးတစ်ခုထဲတွင် ပြုတ်ကျနေလျှက် နာကျင်နေသဖြင့်

ငယ်သံပါအောင် ငိုကြွေးနေလေသည် ။ ကိုလွင်ဟိန်းတစ်ယောက် သားကြီးအား ရေမြောင်းထဲမှ

ချက်ချင်းဆင်းပြီး ဆယ်ယူလိုက်ရ၏ ။

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကစားနေရာမှအဆော့လွန်အရှိန်လွန်ကာ မြောင်းထဲ ပစ်ကျသွားပုံရသည် ။

“ မိန်းမရေ လာပါဦး… ဒီမှာ ငါ့သားကြီး မြောင်းထဲကျလို့ ဆယ်ထားရတယ် ”

အိမ်နောက်တွင် ဟင်းစားလုပ်နေသည့် မသဲဖြူ မှာလည်း ယောကျာ်း၏အသံကြောင့်

အိမ်နောက်မှအသည်းအသန်ပြေးထွက်လာလေသည် ။

“ ဟယ်….သားကြီး ဘာဖြစ်ရတာလဲ ငါ့သား ဒုက္ခပါပဲ ဘယ်နားနာသွားတာလည်း ”

စသဖြင့် သားဇောဖြင့် ပြာယာခတ်သွားလေသည် ။

ကလေးငယ်မှာ နာကျင်နေသဖြင့် ငိုလို့သာနေလေပြီး သူ၏ လက်(တတောင်စစ်)နားအား တစ်ဖက်လက်ဖြင့်

ပုတ်ပြလေသည် ။ မိဘများမှာလည်း ထိုအခါမှ မနေသာတော့ပဲ ကားဖြင့်အနီးရှိ ဆေးခန်းအားအသည်းအသန်

မောင်းထွက်လာခဲ့ကြသည် ။ ဆေးခန်းသို့ရောက်သောအခါ ကလေးငယ်မှာ လက်ကျိုးသွားကြောင်းသိလိုက်ရပြီး

လိုအပ်သည့် ဆေးဝါးကုသမျှကို ခံယူစေသည် ။ ထို့နောက် မသဲဖြူမှာ သားကြီးနှင့်အတူ

ဆရာဝန်အနီးသွားနေစဉ် ကိုလွင်ဟိန်း မှ သားငယ်အားအကျိုးအကြောင်းမေးဖြစ်ခဲ့သည် ။

“ သားလေး…ေဖေဖေမေးမယ် မှန်မှန်ပြော သားကို မရိုက်ဘူး မဆူဘူး ကိုကြီးကို သားတွန်းချလိုက်တာလား

သူ့ဘာသူ ချော်ကျသွားတာလား ”

ကလေးငယ်မှာအသက် (၂) နှစ် နားလည်သည့်အရွယ် ရောက်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ပြန်ရှင်းပြန်နိုင်လေသည် ။

ခေါင်းကို တွင်တွင် ခါရမ်းရင်း

“ ဟုတ်ဘူး ဖေဖေ တား တိုကြီးကို ဘာမှမလုပ်ဘူး ၊ တား တို့ နှစ်ယောက် ချတမ်း ဆော့နေကြတုန်း

တိုကြီးကို မဲမဲကောင်ကြီးတစ်ကောင်က မြောင်းထဲတွန်းချလိုက်တာ ပြီးတော့

အဲ့ကောင်ကြီး ပျောက်သွားတယ် ”

“ ဟင် ! ”

သားငယ်ထံမှ မထင်မှတ်ထားသည့် စကားကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကိုလွင်ဟိန်း လွန်စွာ

စိတ်လှုပ်ရှားသွားလေသည် ။

“ သား ဖေဖေ့ကို ညာတာမကြိုက်ဘူးအမှန်တိုင်းပြော သားပြောတာ ညနေမှန်းဖေဖေ သိတယ် ”

“ မဟုတ်ဘူး တားမညာဘူးအမှန်တိုင်းပြောနေတာ… တိုကြီးကို ဟိုကောင်ကြီးတွန်းချလိုက်တာ…

တား သေချာမြင်လိုက်တယ် သူတွန်းချလိုက်တာ .. ”

သားငယ်၏စကားများမှာအပ်ကြောင်းထပ် လောက်အောင်ပင် ။ ကိုလွင်ဟိန်း လည်း

သားငယ်အား ဒီကိစ္စ မိခင်ထံ မပြောရန် မှာကြားလိုက်လေသည် ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း

နားရှိလို့သာ ယုံရတာ ဒီအကြောင်းတွေ လက်မခံထားသူတစ်ယောက်မို့ ကလေးစကားဟုမှတ်ယူကာ

ပေါ့ပေါ့တန်တန် ထားလိုက်သည် ။

အသက် ( ၇ ) နှစ်အရွယ် သားကြီး ကိစ္စတွင် သူတို့ ပိုက်ဆံအတော်ကုန်သွားခဲ့သည် ။

တစ်နေ့ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်တည်း ထမင်းစားနေတုန်း မသဲဖြူမှ ကိုလွင်ဟိန်းအား

“ ဟိုနေ့က သားကြီးက ပြောတယ် သူကစားနေတုန်း တစ်ယောက်ယောက်က တွန်းချလိုက်သလို ဖြစ်ပြီး

သူမြောင်းထဲကျသွား တာတဲ့ ၊ သားငယ်လေးမေးတော့ ဘာမှမပြောဘူး ယောကျာ်း ရှင်ရော ဘယ်လိုထင်တုန်း ”

ဟုမေးလေရာ … ကိုလွင်ဟိန်း မှာ သားငယ်အား မပြောရန် သူပိတ်ထားသည့်အကြောင်း သတိရသွားပြီး

မိန်းမ စိုးရိမ်တတ်မှန်းသိ၍

“ ကိုယ်လား … ဘယ်လိုမှ မထင်ပါဘူး သားကြီးက ဒီလိုပဲ ခုန်ပေါက်ရင်း ဆော့နေကျလေ

မြောင်းနှုုတ်ခမ်းနားသွားဆော့တော့အဲ့နားက ရေညှိနင်းပြီး ပြုတ်ကျတာ ဖြစ်မယ် ”

ကိုလွင်ဟိန်း ၏အဖြေမှာ သူလိုချင်သည့်အဖြေမဟုတ်သေးသဖြင့် မသဲဖြူ လက်မခံနိုင်သေးပေ ။

အာကာဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိမ်ဆိုး တိမ်ညစ်များဖြင့် ပြည့်နေလျှက်

ငှက်ဆိုးအုပ်များ သေမင်း၏တေးသွားကို ဆိုညည်းကာ ကောင်းကင်တစ်ခွင် မင်းမူနေကြသည် ။

မသဲဖြူ တစ်ယောက်တည်း ကားဝေါ့ရှော့အလုပ်ခန်းနှင့် တွဲလျှက်အိမ်လေး၏အနောက်ဘက်ခြမ်း

ရေချိုးခန်း နှင့်အိမ်သာ တွဲထားသည့် နေရာသို့ ရောက်လာခဲ့သည် ၊

အိမ်သာခန်းသို့ လှမ်းအလာတွင်အိမ်သာ(ရေချိုးခန်း) မီးမှာလည်း ချက်ချင်းမှိတ်သွားလေသည် ။

ထိုစဉ်

ငှက်ဆိုးတစ်ကောင်မှာအချိန်ကိုက်အချက်ပေးသံသဖွယ်အော်ညည်းသွားပြန်လေသည် ။

“ ဂီး…………. ”

ရုပ်ချည်းတွင် မီးလုံးမှာ ပြန်လင်းသွားလေသည် ၊ ရှေ့သို့ ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းလိုက် သောအခါ

မီးလုံးမှာ ပြန်မှိပ်သွားပြန်သည် ၊ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မှောင်မဲနေပြီးအေးစက်သည့် နံရံကိုအသာ စမ်းပြီး

လမ်းစရှာနေရ၏ ။ ထိုစဉ် မီးပြန်လင်းသွားလေတော့သည် ။

လင်းသွားသော မီးအလင်းရောင်နှင့်အတူ မျက်စိအရှေ့ရှိအိမ်သာအနီးတွင် ကျောပေးထားသည့်

အဘွားကြီးအိုတစ်ဦးကို မြင်လိုက်ရသည် ၊အဘွားကြီး ပုံစံမှာ လွန်စွာအသက်ကြီးသည့်

ပုံမျိုးဖြစ်၍ လက်ထဲတွင် တုတ်ကောက် တစ်ချောင်းအား ကိုင်ထားလျှက် စိတ်တိုနေပုံရသည် ။

အဘွားကြီးက လွန်စွာ သွေးပျက်ဖွယ်ကောင်းသည့်အသံအက်ကွဲကြီးဖြင့်အော်လျှက်

“ နင်တို့ ဒီမှာ လာမနေကြနဲ့…

ဒါ…ငါ….ပိုင်…တဲ့…နေ…ရာ….. ၊

ဘယ်…သူ..မှ…လာ..မ..နေ…ကြ…နဲ့ ၊

ငါ..လုံး၀ မကြိုက်ဘူး ၊ နင်တို့ မထွက်သွားရင်

ငါ နင်တို့အားလုံးကို ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ် ပစ် မယ် ” ဟု ပြောနေလေသည် ။

မသဲဖြူ လည်းကြောက်လန့်၍ ရှေ့မှအဘွားကြီးအား ကြောင်ကာ ကြည့်နေစဉ်မှာပင်

မီးသီးအလင်းမှာ မှိတ်သွားပြန်သည် ။

အမှောင်ကြောင့် မိုမိုကြောက်လန့် သွားပြီးအသက်ရှူသံများပြင်းလာကာ ၊

နှလုံးလည်းအဆမတန် ခုန်နေစဉ် မီးပြန်လင်းလာလေသည် ။

ထိုအခါ မသဲဖြူ ရှေ့မှ ကျောပေးထားသည့်အဘွားကြီးပျောက်ပျောက်ချင်းမလှ

ပြောက်သွားလေတော့သည် ၊အဘွားကြီးပျောက်သွားသဖြင့် ခေါင်းနပန်းကြီးကာ လိုက်ရှာနေမိရာ

မမျှော်လင့်ပဲ သူ၏နောက်ကျောဘက်သို့ လှည့်အကြည့်တွင် သူမြင်လိုက်ရသည်က

ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေကာ မျက်နာတစ်ခုလုံး လောက်ကောင်များအပြည့်ဖြင့် တစ်ခေါင်းလုံး ဆံပင်မွှေးများ

ဖွေးဖွေးဖြူနေသည့်အဘွားကြီးမှ မသဲဖြူ ၏ မျက်နာနားသို့ကပ်လျှက်အသံနက်ကြီးဖြင့်

“ ထွက်…သွာ….ကြ…စမ်း… ” ဟုအော်လိုက်လေသည် ၊အဘွားကြီးပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သောအခါ

ပါးစပ်တွင်းမှ လူသေကောင်ပုတ်နံ့နှင့်အတူ လောက်ကောင်ကြီးများ ပွင့်ထွက်လာလေတော့သည် ။

“အား…..!!!!!!!!!!!!!!!! ” တစ်ချိန်တည်းတွင် မသဲဖြူ မှာလည်း

ကြောက်လွန်းသဖြင့် ငယ်သံပါအောင်အော်ရင်း နောက်လန်ကျသွားကာ လောကကြီးနှင့်

ခေတ္တအဆက်အသွယ် ပြတ်သွားဟန်ရှိသည် ။

“ မိန်းမ….မိန်းမ.. သတိထားပါဦး… ယောကျာ်းလေ မိန်းမနားမှာရှိတယ် … သတိထားပါဦးကွာ ”

ယောကျာ်းဖြစ်သူ ကိုလွင်ဟိန်း ၏ ခေါ်သံကြောင့် မသဲဖြူအိပ်နေရာမှ လန့်နိုးလာလေတော့သည် ၊

လူတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးများ ရေချိုးထားသည့် နယ် ဖြစ်နေပြီး နှလုံးမှာလည်းအဆက်မပျက် ခုန်နေလေသည် ။

မျက်စိရှေ့တွင် မြင်နေရသည့် ယောကျာ်အား ချက်ချင်းအားကိုးတကြီး ဖက်ထားလိုက်ရင်း ငိုချလိုက်မိသည် ။

“အိမ်မက်ဆိုးတွေဖြစ်နေလို့သာ…အီးဟီး….. ”

“ မိန်းမ စိတ်လျော့ .. ဗုဒ္ဓကိုအာရုံပြု သရဏဂုံ ၊ ဘုရားဂုဏ်တော် လေးတစ်လုံးချင်း

စိတ်ထဲက ရွတ် စိတ်ကိုလျော့ ကိုယ် ရှိတယ် ဟုတ်ပြီလား ကလေးတွေလန့်သွားမယ်

လာလာ မကြောက်နဲ့ … ”

ကိုလွင်ဟိန်း လည်းအကြောက်လွန်နေသည့် ဇနီးသည်အား သူ၏ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားလိုက်လေသည် ။

မသဲဖြူ မှာ ယောကျာ်း၏ ရင်ထဲတွင် ခိုကပ်နေရင်းမှ ကြောက်စိတ်ကြောင့် ဟိုဟို ဒီဒီ လိုက်ကြည့်နေမိသည် ၊

မျက်လုံးထဲတွင်အဘွားကြီး ၏ ပုံပျက်ပန်းပျက် ပုံစံကြီးအား ပြန်ပြန် မြင်ယောင်နေရင်းဖြစ်နေ၏ ။

အမှတ်မထင် ခြင်ထောင်အပြင် ခြေရင်းရှိအခန်းတံခါးသို့ကြည့်နေမိစဉ်အခန်းတံခါးမှာလည်း

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်လာလေတော့သည် ။ လူတစ်ယောက်ယောက်အသာအယာ

တွန်းဖွင့်လိုက်သည့် ဟန်မျိုးဖြင့် ပွင့်လာခြင်းဖြစ်သည် ။ လက်တစ်ထွာခန့်မျှ ပွင့်လာသည့်

အခန်းတံခါးအားစိုးရိမ်တကြီး ရင်တဖိုဖို ဖြင့် မသဲဖြူ စိုက်ကြည့်နေမိရင်း လက်များမှာလည်း

ယောကျာ်းအား တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားလျှက်ပင် ၊ ထိုစဉ် တံခါးအောက်ခြေမှ

အမွှေးဖွားဖွားဖြင့် မဲမဲ နှင့် ဖြူဖြူအရောင်ရှိအဘွားကြီး ၏ ဆံပင်များသဖွယ်အရာတစ်ခုအခန်းထဲသို့

တိုးဝင်လာလေသည်ကိုအတိုင်းသား စမြင်လိုက်ရပြီး ။

မသဲဖြူ လည်း ဆောင့်တည်ခြင်းကာ မစွမ်း နိုင်တော့ပဲ ၊ မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားရင် ယောကျာ်း၏

ရင်ထဲတိုးဝင်ရင်း လေသံဖျော့ဖျော့ ဖြင့်ပြောလိုက်သည် ။

“တံခါးဝမှာ သ..သ…သရဲ..မ…ကြီး..အဘွားကြီးအခန်းထဲဝင်လာနေပြီ..

ကိုယ်…လုပ်…လုပ်..လုပ်ပါဦး ”

ဇနီးသည်၏ စကားကြောင့် သရဲမကြောက်တတ်သူ ကိုလွင်ဟိန်း ပင်အနည်းငယ် ကြက်သီးထသွားပြီး

တံခါး၀အအောက်ခြေနားအား ကြည့်လိုက်မိရင်း ။

“ ဟားးး..ဟားး… ”

ရုတ်တရက် ထရယ်ပါလေရော…. ၊

အရူးတစ်ယောက်လို ရယ်မောနေသည့် ယောကျာ်းအား မသဲဖြူ

အံ့သြတကြီး ကြည့်လိုက်မိစဉ် ကိုလွင်ဟိန်း မှ

“ မိန်းမရာ မင်ကလည်းအာဂသတ္တိပဲ … သေချာလည်းကြည့်ပါဦး ဘယ်ကသရဲလည်း

ကြောင် ပါဟ…. ဟား….. ”

အမှန်ပင် ကြောင်တစ်ကောင်ဖြစ်နေ၏ ။

ထိုအခါမှ မသဲဖြူ လည်းအကြောက်ပြေလေတော့သည် ။

ကိုလွင်ဟိန်း မှ ဇနီးသည်၏ နဖူးထက်သို့အနမ်းတံဆိပ်လေးအသာအယာ

ပေးလိုက်၍ မသဲဖြူ ၏ ရှက်ပြုံးလေးအားအရသာခံပြီး ကြည့်နေပြန်သည် ။

ညချမ်းလေးတစ်ခုမှာအပြာရောင် ခြယ်လို့ ………. ။

မိန်းမတို့သဘာဝအတိုင်း ….

ဒုက္ခတစ်ခုခုကြုံလာရင် ပုံကြီးချဲ့ စိုးရိမ်တတ်တဲ့သဘောအတိုင်း

အားကိုးရာတစ်ခုခုရှာလာချေပြီ ။

ဗေဒင်ဟောခန်းတစ်ခုတွင်ဖြစ်သည် …

“ ဆရာ…အဲ့ဒါပါပဲရှင်…

ဆရာ တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပေးပါလား ”

ဗေဒင်ဆရာအား မိမိတို့အိမ်မှ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြလိုက်ပြီး

အကူညီတောင်းခံရာ ဆရာဖြစ်သူမှ ခေတ္တအာရုံခံနေပြီးနောက်

လွန်စွာ တည်ငြိမ်အေးချမ်းသည့်အသံဖြင့် ပြန်ပြောပြသည် ။

“အခုဖြစ်နေတဲ့အိမ်နေရာမှာ

မကောင်းတဲ့ ပရလောကသားတွေကိုမြင်နေရတယ်

သမီးယုံချင်မှ ယုံပါ ဆရာကတော့အသပြာဆရာမဟုတ်ဘူး

ဆရာသစ္စာဆိုထားတဲ့အတွက်

သူများလိုလိမ်ညာပြီးဟောပြောလို့လည်းမရဘူး

ဆရာမြင်သလောက်ပြောပြမယ်….

ငါ့သမီး တို့အိမ်မှာ မကျွတ်မလွတ်သေးတဲ့ပရလောကသားတွေရှိကြတယ် ၊

သူတို့ကိုချုပ်ကိုင်ထားတဲ့သူတစ်ယောက်လည်းရှိတယ်…

အဲ့သူကလည်း ပရလောကသားထဲကအဆင့်အတန်းတစ်ခုရှိနေတဲ့သူ ၊

လူလို့ပြောရရင် ရာထူးကြီးတဲ့သူ ၊အသက်ဝါကြီးတဲ့သူပေါ့ ၊ ဆရာဆိုလိုတာအဘွားကြီးတစ်ယောက်ပဲ ၊

သမီးအိပ်မက်အတိုင်းပဲ သမီးအိပ်မက်ထဲက နေရာမှာပဲ

သမီးအိပ်မက်ထဲကအဘွားကြီးကိုပြောချင်တာ.. ၊ သူကအရင်တုန်းက

အခုသမီးတို့နေတဲ့နေရာရဲ့ မြေရှင်ပဲ…ကွယ်လွန်သွားပြီးနောက်ပိုင်း

သူ့အိမ် မြေနေရာကို စွဲလမ်းစိတ်နဲ့ မကျွတ်မလွတ်တဲ့ဘဝရောက်ခဲ့ရတယ် ၊

အဲ့ဒီလို ဘဝမှာလည်းသူ ဆင်းရဲဒုက္ခခံနေရပေမယ့် သူအိမ်နေရာမှာပဲ

နေနေရတဲ့အတွက် သူပျော်နေတယ် ၊အခုသမီးတို့မိသားစု… လူစိမ်းတွေပေါ့…

သူ့အိမ်နေရာမှာ လာနေကြတာကို သူသဘောမကျဘူးလေ… ၊

ဒါ့ကြောင့် ငါ့သမီးရဲ့ ကလေးတွေကို နှောက်ယှက်တယ် ၊ သမီးကို

အိပ်မက်ပေးတယ် ၊အိမ်မှာအသံပလံပေးပြီးခြောက်လန့်တာတွေကို

လုပ်ပြပြီး သတိပေးနေတဲ့သဘောပဲ… ”

“ ဒါဆို သမီး ဘယ်လိုလုပ်သင့်လည်းဆရာ…

သူ့ကို ကျွတ်လွတ်အောင် ဘုန်းကြီးပင့်ပြီး ရည်စူးကုသိုလ်လုပ်ပေးရင်ရောဆရာ ”

မသဲဖြူ၏ စိုးရိမ်တကြီးအမေးစကားကို ဆရာဖြစ်သူက

ခေါင်းတွင်တွင်ခါပြရင်း…

“ ငါ့သမီးကို ဆရာအလွယ်ဆုံးတစ်ခုပြောပြမယ်

သမီးက ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းတဲ့သူဆိုတော့

နေ့တိုင်းညတိုင်းအမျှအတန်းတွေ ပေးဝေနေမှာပဲလေ…

သူဘာလို့သာဓုမခေါ်လဲ…သူမရတာမဟုတ်ဘူးနော်

မယူတာ…အစွဲသမီးရဲ့..အစွဲ…သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်..

သူ သာဓုခေါ်လိုက်ရင် ဒီအိမ်မြေနေရာလေးက ခွဲခွါရမှာကို

သိပ်ကြောက်လို့ တွယ်တာစိတ်နဲ့အမျှပေးလည်း ယူမှာမဟုတ်ဘူး ငါ့သမီး

အနီးစပ်ဆုံးနှိုင်းပြရင် ဆယ်တန်းကျောင်းသားတစ်ယောက်က စာမေးပွဲအောင်ချင်ရင်

ကိုယ်တိုင်စာလုပ်မှဖြစ်မှာလေ… ကျောင်းတွေဘယ်လောက်တက်တက်

ဆရာ ဆရာမတွေက ဘယ်လောက်သင်ပေးသင်ပေး..သူနာခံပြီးသူခံယူကြိုးစားမှ

သူယူတတ်မှ ဒီပညာကိုရပြီး ဆယ်တန်းအောင်မှာလေ… ၊ မယူတဲ့သူကျတော့

ဘယ်အောင်ပါ့မလည်း….အဲ့သဘောပါပဲသမီးရယ် ”

“ရှင်…..ဒ..ဒ..ဒါ…ဒါဆို သမီးတို့တော့

ဒုက္ခရောက်ပါပြီ ကလေးငယ်တွေနဲ့ ဆရာရယ်…

နည်းလမ်းမရှိတော့ဘူးလား ”

“အင်း… ဆရာအကြံပေးနိုင်တာကတော့

အဲ့ဒီနေရာက မြန်နိုင်သမျှမြန်အောင် ပြောင်းကြတော့သမီး

လူ့အသက်ထက် ဘာမှအရေးမကြီးဘူးလေ… ”

မသိခင်ကတော်သေးသည်…သိပြီးကားမှ စိတ်ထဲအိပ်ပြန်ရမည်ကိုပင်

ကြောက်လန့်နေမိပြီ ၊ မျက်စိထဲတွင်လည်းအိပ်မက်ထဲမှ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်မျက်နာကြီးနဲ့

အဘွားကြီးကို ပြန်ပြန်မြင်မိရင်းကြောက်စိတ်တွေတိုးတိုးလာသလို… ဗေဒင်မေးမိသည်ကိုပင်

နောင်တရမိချေသည် ။

“ ဟာ..မိန်းမ….မင်းအမေတို့ဆီသွားတွေ့တာလည်း

မြန်လိုက်တာ..အိမ်ကကလေးတွေ ထမင်းလည်းကျွေးပြီးပြီ

ဟိုမှာ..ညီအစ်ကိုနှစ်ကောင်ဆော့နေကြတယ်..တွေ့လား…

မင့်သားတွေ… ”

ထိုကိစ္စမျိုးနှင့်ပတ်သတ်ပြီးအယုံအကြည်မရှိသူအယူမသီးတတ်သူ ယောကျာ်းအကြောင်းသိ၍

မိဘအိမ်ခဏသွားမည်ဟု လိမ်ညာပြောပြီး ဗေဒင်သွားမေးခဲ့ရသည့်အတွက်

ဗေဒင်ဆရာပြောသမျှအား ခေတ္တမေ့ထားလိုက်ရင်းအတတ်နိုင်ဆုံး ဟန်ဆောင်ပြုံးပြဖြစ်ခဲ့သည် ။

မသဲဖြူအိပ်ပြန်ရောက်ပြီးနောက်အိမ်နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းနှင့်အိမ်သာနေရာအား

ကျောမလုံသလိုဖြင့် ကြည့်နေမိစဉ် ထူးခြားစွာ ကြက်သီးများတဖြန်းဖြန်းထသွားမိပြီး

မျက်နာလွဲလိုက်ရသည် ။ စိတ်ထဲ လေးလံလာသဖြင့် ရွတ်နေကြ ဘုရားဂုဏ်တော်လေးကိုသာ

တွင်တွင်ရွတ်ဆိုမိရင်း လုပ်စရာရှိသည်များကိုသာ ဆက်လုပ်ဖြစ်ခဲ့သည် ..

ဒီလိုနှင့်အိပ်ချိန်သို့ပင်ရောက်လာပြန်သည် ။

“ ဂွမ်း…..ချလွမ်…. ”

မီးဖိုချောင်ဘက်မှ ဖန်ခွက်တစ်ခွက် ကျကွဲသည့်အသံပင်… ၊

ထိုအသံကြားမိ၍ မသဲဖြူအိပ်နေရာမှ ချက်ချင်းနိုးသွားမိသည် ။

“ ဟင်…မီးဖိုခန်းက ဖန်ခွက်ကျကွဲတာပါလား…

ညဘက်ကြီး မှောင်မဲရော… တော်ပါပြီ မနက်မှ စောစောထပြီး

ဖန်ကွဲစတွေသိမ်းတော့မယ် ”

မသဲဖြူ တစ်ကိုယ်တည်းသူ့အတွေးနှင့်သူ သားငယ်နှစ်ယောက် နှင့် ခင်ပွန်းအား

တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်ချသွားဟန်ဖြင့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ပြန်အိပ်ဖြစ်ခဲ့သည် ။

သက်တော်ရှည်နေမင်းကြီးအား တိမ်ကလေးများမှ

အခစားဝင်ရန်အခင်းအကျင်းပြနေကြသည့် နံနက်ခင်း

မလင်းတလင်းအချိန်သို့ရောက်ခဲ့ချေပြီ ။

မသဲဖြူလည်း နာရီနိုးစက်မလို ၊ ကြက်တွန်သံမကြားပဲ

အလေ့အကျင့်လုပ်ထားသည့်အတိုင်း စောစီးစွာနိုးနေပြီး

သားနှစ်ယောက်နှင့် ယောကျာ်းဖြစ်သူတို့နိုးလျှင်အသင့်စားသုံးနိုင်ရန်အတွက်

မနက်စာထပြင်ဆင်ဖြစ်သည် ၊ တစ်လက်စတည်းစိတ်ထဲတွင်လည်း

ညမှ ကျကွဲသံကြားလိုက်ရသည့် ဖန်ခွက်အကွဲစများကိုလည်း သိမ်းရဦးမည်ဟုမှတ်ယူထားသည် ။

“ ဟင်….. ဖန်ခွက်….ညက ငါဖန်ခွက်ကျကွဲသံကို သေချာကြားလိုက်ပါတယ်

အခု ဘာဖန်ခွက်မှလည်း ကွဲမနေပါလား ”

အသံကြားလိုက်ပါလျှက် မည်သည့် ဖန်ခွက်မျှမကွဲသလို ဖန်ကွဲစများလည်း

မတွေ့ရသဖြင့် မသဲဖြူ စဉ်းစားစရကြပ်သွားရင်း တစ်စုံတစ်ခုအား

သတိရမိကာ ကြောက်လန့်သွားပြီးအိမ်နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းနေရာအားကြည့်လိုက်ရာ

ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောင် ဆံပင်စုတ်ဖွားနှင့်အဘွားကြီးပုံစံမျိုးအရိပ်တစ်ခုအား

လှစ်ခနဲ့မြင်လိုက်ရလေတော့သည် ။ ကြောက်ရွံ့မှုနှင့်အတူ မသဲဖြူလည်း

ချက်ချင်းအိမ်ရှေ့ကိုပြေးသွားလိုက်ပြီးနောက် ဘုရားစင်ရှေ့တွင် ထိုင်ကာ

မြတ်စွာဘုရားရှင်အားအာရုံပြု ရှင့်ခိုးရင်း ရသမျှ ဘုရားစာတွေအကုန် တန်းဆီရွတ်ဆိုဖြစ်တော့သည် ၊

ထိုအချိန်တွင်လည်း တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် တစ်အိမ်လုံးအိပ်နေပါလျှက်အိမ်နောက်ဖေးရေချိုးခန်းနှင့်

အိမ်သာနေရာမှ တစ်စုံတစ်ယောက် ဒေါသတကြီး တောက်ခေါက်လိုက်သည့်အသံကို

ကြားလိုက်ရတော့သည် ။

“ တောက်…. ”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မသဲဖြူ ၏ သားအကြီးကောင်လေး ဆေးရုံမှ ဆင်းလာပြီး ရက်အနည်းငယ်အတွင်း

ဖြစ်သွားသည့်အဖြစ်အပျက်တစ်ခုလည်းရှိသေးသည်… ၊

သားအငယ်ကောင်လေးမှ လူကြီးများအလုပ်ရှုပ်နေတုန်း

အိမ်ရေမော်တာ တင်ထားသည့် ရေစက်မော်တာထဲ သူ့လက်ညှိုးသေးသေးလေးကို

ထိုးထည့်လိုက်ပြီးနောက် လက်ညှိုး ပြတ်သွားသေးသည်…. ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“ ညီမလေး မမနဲ့ခဏလိုက်ခဲ့ပေးပါလား ဘုရားသွားရင်း

ဗေဒင်လေးလည်း မေးချင်လို့…. ”

“ ဟုတ် မမ ညီမလေး လိုက်ခဲ့ပေးမယ်…. ”

ဖုန်းနဲ့ ညီမဖြစ်သူအား လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီးအချိန်တစ်ခုတွင်း

အချိန်းအချက်လုပ်ကြကာ..ညီအစ်မနှစ်ယောက်

မြို့ထဲမှ တန်ခိုးကြီး ဘုရားတစ်ဆူသို့သွားဖြစ်ခဲ့ကြသည် ။

ဘုရားသွား ကုသိုလ်ပြုပြီးနောက် ဘုရားခြေရင်းရှိ

နာမည်ကြီး ဗေဒင်ဟောခန်းတစ်ခုအတွင်း ဝင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည် ။

မသဲဖြူ ပထမအကြိမ်အခြားနေရာတွင် ဗေဒင်မေးထားသည်ကို

ဟုတ်မဟုတ် သိချင်သိကတစ်ကြောင်း ၊အိမ်တွင် ဖြစ်နေသည့်

သဘာဝလွန်ဖြစ်စဉ်များအကြောင်း သိချင်ပြီး မည်သို့ ကာကွယ်ရမည်ကို

သိချင်သည့်အတွက် ထိုနေရာသို့ရောက်လာရခြင်းပင် ။

ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ပထမဗေဒင်ဆရာလိုမျိုးအိပ်မက်အကြောင်းလည်းကို

နင်းပြီး မဟောစေလို၍အိမ်မက်အကြောင်းများအိမ်အကြောင်းများ

ကြိုမပြောတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ…

“ ဟုတ် ဆရာမ…သမီး…… ” ဟု ဆိုယုံရှိသေးသည်…

မေးပင်မပေးရသေးချိန်မှာပင်…. ဗေဒင်ဆရာမက

မသဲဖြူအား စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း…

သူ၏ ဦးခေါင်းတွင် ထုံးစည်းထားသည့် ဆံထုံးကိုလည်း

ဖြည်ချလိုက်ပြီး...ဆံပင် ဖွားလျားအနေအထားကြီးဖြင့်

ဒေါသတကြီး ….စားပွဲခုံကြီးအား လက်ဖြင့် ထုရိုက်လျှက်

“ ဟဲ့…… ညည်းတို့ မိသားစု ငါ့နေရာကနေ

ဒီနှစ်ကုန်အတွင်း ထွက်ရင်ထွက်သွား မသွားဘူးဆို

ငါ့အကြောင်းသိစေရမယ်ဟေ့… ညည်းတို့ ကား ဝေါ့ရှော့ ရှေ့မှာ

မဏ္ဍပ်ထိုးပြီး ငိုချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ဆက်နေကြပေါ့…. ” ဟုအော်ဟစ်

ကြိမ်းမောင်းလေသည် ။

မသဲဖြူ တို့ ညီအစ်မလည်း မထင်မှတ်ထားသော

ဗေဒင်ဆရာမ ၏အပြုအမူကြောင့်အတော်လေး ချောက်ချားသွားစဉ်…

ညီမဖြစ်သူ မပိုးအိမ်မှအရဲစွန့်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် ။

“ ရှင် ဘယ်သူလဲ… ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ… ”

“ ဟဲ့….ငါက ပိုင်ရှင်ဟဲ့..ဒီကောင်မတွေ နေနေတာ

ငါပိုင်တဲ့ ငါ့နေရာမှာဟဲ့….အီး…..အီး….ဟီးဟီးဟီးဟီး ”

ဗေဒင်ဆရာမကြီးမှာ မသဲဖြူအား လက်ညှိုးထိုးလျှက်

ထိုသို့ ပြန်ပြောရင်း လူနာတစ်ဦးသဖွယ် ညည်းနေပြန်သည် ။

မသဲဖြူ လည်းအကြောက်လွန်ပြီး ညီမဖြစ်သူလက်မောင်းအား

ဆုပ်ကိုင်လျှက်သားဖြင့် ပြန်မေးကြည့်မိလိုက်သေးသည် ။

“ ဒ…ဒ..ဒဒ…ဒါဆို..ရှင်ကအိမ်ကနေ ဒီကို

ဘယ်လို လိုက်လာတာလဲ ”

“ ဟားဟားဟားဟား…. ငါက ညည်းတို့လုပ်နေတာတွေအကုန်မြင်နေရတယ်..

မနက်က နင်အိမ်ရှေ့မှာ နင့်ညီမနဲ့ ဒီကိုလာဖို့ ချိန်းနေကြတာ

ငါသိလို့… ညည်းတို့ဆိုင်ကယ်နောက်ကနေငါ ကပ်လိုက်လာတာ…အီးးဟီး..ဟီး…ဟီး…ဟီး… ”

“ ကျွန်မတို့ မိသားစုအဲ့ဒီနေရာလေးမှာ နေတာ

ဘာဖြစ်လို့လဲရှင်..ရှင်တို့ကိုလည်း ထိခိုက်အောင်မလုပ်မိပါဘူး…”

မသဲဖြူ နောက်တစ်ခွန်းပြောလိုက်တော့

သရဲပူးနေသည့် ဗေဒင်ဆရာမကြီးက….

“ မလိုချင်ဘူး..ငါ့နေရာမှာ ဘယ်သူမှ လာမနေရဘူး..

ငါမကြိုက်ဘူး… ၊ ညည်းကိုလည်း ငါအသံတွေပေးလိုက် ၊

အိပ်မက်တွေပေးလိုက်နဲ့ သတိပေးထားပြီးသား…. ၊

ငါလူစားတော့မှာနော်… ၊ ညည်းက

ဘုရားတရားလုပ် ငါတို့ကို မေတ္တာပို့ပေးနေတော့ ညည်းကို

သနားလို့ သတိပေးယုံလောက်လုပ်နေတာ…

ညည်းသားနှစ်ကောင်ကို ငါအစိမ်းလိုက်စားမလို့လုပ်နေတာ… ၊

ညည်းကို သနားလို့အကြီးကောင်ကို လက်ကျိုးတဲ့အထိ ၊

အငယ်ကောင်ကို လက်ညှိုးပြတ်တဲ့အထိလောက်ပဲ

လုပ်ပြလိုက်တာ..သဘောပေါက်…. ၊အခု ညည်းတို့သား ဆေးဖိုးနဲ့တင်

ညည်းတို့အတော်ကုန်သွားတယ်မို့လား… ဟား..ဟား..

နောက်ပြီး ညည်းယောကျာ်း..အဲ့ကောင်….အလုပ်လုပ်တာအဆင်မပြေအောင်လည်း

ငါပဲလုပ်နေတာ… ဒီကောင် လုပ်ငန်းမှာအလျှော်တွေများနေတာ ညည်းမသိဘူးမို့လား

အေးလေ..ဘယ်သိပါ့မလဲ… ဟိုကောင်က ညည်းကိုချစ်တော့ ညည်းစိတ်ညစ်မှာစိုးလို့

ဖုံးထားတာကို…. ၊အခု ညည်းဆို့ဆီမှာ ဘာကျန်သေးလဲ… ၊ ငွေလည်းကုန်ပြီ…လူတွေလည်း မမာတော့ဘူး ၊

ငါနောက်ဆုံးပြောလိုက်မယ်… ၊ ညည်းတို့ မိသားစု ငါ့နေရာက ထွက်သွားပေးကြပါ ၊

ညည်းတို့တွေကို နေရာသစ်မှာအရင်ကထက်အဆင်ပြေလာအောင် ငါကူညီပေးမယ်… ၊

လူကြားထဲ လက်မထောင်နေနိုင်အောင် ငါလုပ်ပေးမယ်… ၊ ဒီနှစ်ကုန်အထိ ငါစောင့်နေမယ်…

ညည်းကတိပေးမလား… ”

အစက ဒေါနဲ့မောနဲ့ပြောနေပေမယ့် နောက်ပိုင်းတွင် ညှိနှိုင်းသည့် သဘောလေးများဖြင့်

ပြောနေသည့် သရဲမစကားတွေကြောင့် မသဲဖြူလည်းအံ့သြသင့်သွားပြီး

ကြောက်လည်း ကြောက်သဖြင့် … လက်ခံကြောင်း ကတိပြုလိုက်တော့သည် ။

“ ဟုတ်ကဲ့ ကတိပေးပါ့တယ်ရှင်…ဒီနှစ်ကုန်အထိပဲနေပါ့မယ်….

တစ်ခုလောက်တော့ တောင်းဆိုပါရစေ..ဒီကြားထဲတော့ ကျွန်မတို့ မိသားစုကို

ဒုက္ခထက် မပေးပါနဲ့တော့နော်… ”

“အေး..အေး..ကောင်းပြီ ညည်းဘက်ကသာ ကတိတည်ပါ့စေ…

ကဲ့ငါသွားမယ်…ဘုရားစင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ ရေမွှေးနဲ့

ငါ့ကို ဖြန်းပေး..ဒါမှ ငါထွက်လို့ရမှာ… ”

မသဲဖြူ တို့ ညီအစ်မလည်း သရဲမကြီးခိုင်းသည့်အတိုင်း

ဗေဒင်ခန်း ဘုရားစင်ပေါ်မှ ရေမွှေးလေးဖြင့် ဖြန်းပေးလိုက်ရာ

သရဲမကြီး ထွက်သွားပြီး ဗေဒင်ဆရာမလည်းအသိပြန်ဝင်လာလေသည် ။

“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဇာတ်ကြောတွေ တင်းပြီး ခေါင်းတွေကိုက်လိုက်တာ

ဆရာမ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ သမီးတို့… ”

မသဲဖြူ တို့နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး

ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြလိုက်ရာ ဗေဒင်ဆရာမလည်း မျက်လုံးပြူးသွားရင်း

ဘုရားတနေလျှက်….

“ ဘုရား…ဗေဒင်ဟောစားနေတာ သေတော့မယ်…

ဒီလိုမျိုးကြုံဖူးတာ..ဒါပထမဆုံးပဲ သမီးတို့ရေ…အမလေးးလေး… ”

သေချာသည်က ဗေဒင်ဆရာမ လိမ်ညာ ဟန်ဆောင်ခြင်းလုံးဝမဟုတ်… ၊

ဟန်ဆောင်ခြင်းဆိုခဲ့ကာမူ………

ဗေဒင်ဆရာမနှင့် မသဲဖြူ တို့ တစ်ကြိမ်မျှ ဆုံဖူးခြင်းမရှိ ၊ မသဲဖြူ တို့အိမ်အကြောင်း ၊

သားကြီး လက်ကျိုးသည့်အကြောင်း ၊ ယောကျာ်းဖြစ်သူ လုပ်ငန်းပြသနာတွေအကြောင်း ၊

အိပ်မက်တွေအကြောင်း…. ၊ မည်သည်ကြောင့် တိတိကျကျပြောနိုင်သနည်း?.......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(အပိုင်း ၃ ဇာတ်သိမ်း … မျှော်)

~ မိုးစွေ ~

စာပြီးချိန် - 30.10.2018 ( 11 : 29 Pm )

ဆောင်းပါးများ



Some text some message..