Part - 16

ဧည့်ခန်းထဲတွင် အကျအနထိုင်ကာ ရေဒီယိုမှလာနေသည့် သီချင်းလေးအား လိုက်ဆိုရင်း တစ်ယောက်ထဲပြုံးလိုက်၊ တစ်ခုခုကို စိတ်ကူးယဥ်သလို နှုတ်ခမ်းလေးဖိကိုက်လိုက်ဖြင့် ရှိနေသည့် ချစ်သမီး။ ဒေါ်ပုလဲသီ ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာရင်းမှ ရေဒီယိုကို ပိတ်ချလိုက်သည်။

" ဟင်......ဘာလုပ်တာလဲ။ "

ချစ်သမီး၏ အလိုမကျသံလေး ထွက်လာသလို ဖွားအေဖြစ်သူအား ငြူစူစွာကြည့်လာသည့်အကြည့်မှာ ဒေါသရောင်တွေက လွှမ်းနေသည်။ 

" ညည်းကို ငါကြည့်နေတာ ကြာလှပြီ။ တစ်ယောက်ထဲရယ်လိုက်ပြုံးလိုက်နဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ "

ချစ်သမီး နှုတ်ခမ်းလေးက မဲ့ကျသွားသလို ထိုင်နေရာမှထရပ်လိုက်ရင်း ....

" ဖွားကလဲ.....ရယ်တာတောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မရယ်ရဘူးလား။ လိုက်ကြည့် လိုက်ပြောနေတာပဲ။ "

" ငါလဲ ငယ်ရာက ကြီးလာတာပါအေ။ ချစ်သမီး....ညည်းအခုမှ ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတယ်နော်။ "

" ဘာဖြစ်နေကြပြန်ပြီလဲဗျာ....."

အပြင်ကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း သမီး နဲ့ အမေ့ရဲ့ ဆူဆူပူပူအသံတွေကို အရင်ကြားနေရသည်။ သမီးက သူ့ကိုမြင်တော့ အနား​ပြေးလာကာ ခါးကြီးကိုဖက်ရင်းမှ နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ဦးအောင်တိုင်၏။

" ဖေကြီး....အဲ့မှာလေ ဖွားပေါ့။ သမီးကို ရယ်လို့ဆိုပြီး လာဆူနေတယ်။ သမီးက မရယ်ရတော့ဘူးလားလို့။ "

ရာဇဘွား ပြုံးမိသွားသလို သမီး၏ခေါင်းလေးကို ဖွဖွပွတ်သပ်လိုက်သည်။ 

" ကဲပါ.....ဟုတ်ပါပြီ သမီးရယ်။ သွား.....အပေါ်တက်တော့။ "

ဒေါ်ပုလဲသီ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားသည့် ချစ်သမီးကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်မိသလို သားဖြစ်သူကို ရင်မောစွာကြည့်မိ၏။ ရာဇဘွားက အခုအငြိမ်းစားယူထားပြီဖြစ်သလို စီးပွားရေးသာ လှည့်လုပ်သည်။ 

" ရာဇဘွား.....မင်း သမီးက အပျိုလေးဖြစ်နေပြီနော်။ ဒီအရွယ်ဆိုတာ လေတိုးရင်တောင် ခွက်ထိုးခွက်လှန်ရယ်တတ်တဲ့အရွယ်။ ပြီးတော့..... "

" အမေရယ်......သမီးက ကလေးပဲရှိပါသေးတယ်။ "

ဒေါ်ပုလဲသီ ပြောရကြပ်လွန်းသဖြင့် ရင်သာလေးမိသည်။ 

" မင်းတို့သားအဖနဲ့တော့ ခက်တော့တာပါပဲ။ "

ရာဇဘွား တဗျစ်တောက်တောက် ပြောနေသည့် အမေ့ကို လျစ်လျူရှုရင်းမှ အိမ်ပေါ်ထပ်တက်လာခဲ့သလို နဂိုထဲက သူတို့သားအမိအနေအထားက စိမ်းသက်၏။ အခုမှမဟုတ်....အရင်ထဲကိုက မနွေးထွေးခဲ့တာပင်။ 

@@@@@@@@@@

ချစ်သမီးခုံလေးတွင်အသာထိုင်ရင်း မျက်နှာလေးက ပန်းသီးပမာ နီရဲနေ၏။ ရင်တွေကတဒိန်းဒိန်း အခုန်မြန်လှသလို လက်ဖျားလေးတွေဆို အေးစက်လာ၍ အချင်းချင်းဖိဆုပ်ကိုင်ထားရသည်။ သူ့အကြည့်တွေအောက်မှာ ကိုယ်လေးကျူံ့ထားမိသလို ကြက်သီးမွှေးညှင်းလေးတွေက ဖျန်းခနဲထ၏။ 

" ကိုယ့်ကို မချစ်လို့လားဟင်.....ပြောပါ ဒါလင်ရဲ့။ အဖြေကို ကြားချင်လွန်းလို့ စောင့်နေရတဲ့ ကိုယ့်ကို သနားပါဦး။ "

အို!

ချစ်သမီး၏ရင်အစုံမှာ ဂရုဏာမိုးတွေ စွေသွားရသည်။ သူ့မျက်နှာကို မရဲတရဲမော့ကြည့်တော့ ချစ်သမီးထံမှ အဖြေကို ငံ့လင့်တောင့်တနေသည့် သူ့ပုံစံက သနားစရာပါပဲ။ သူကား တခြားလူမဟုတ်။ အခွန်တော်အရာရှိကြီး ဦးရွှေမိုး၏ တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်သူ ဂျော်နီငွေမိုးပင်။ ဂျော်နီသည် ရုပ်ရည်လေးမဆိုးသလို အင်မတန်မှ ပွေရှုပ်တတ်သည့်ဗီဇရှိသည်။ ပညာလေးကလဲရှိ ငွေကြေးကလဲချမ်းသာကာ ချစ်သမီးနှင့်ထူးမခြားနား ရိုင်းစိုင်း၏။

" ပြောလေ ဒါလင်.....ကိုယ့်ကိုချစ်သလား။ "

ချစ်သမီး၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည်။ မေးဖျားလေးကို ဆွဲပင့်လာတော့ ဟင့်ခနဲအသံလေးထွက်လာသလိုပြုံးရယ်ရင်းမှ......

" ချစ်ပါတယ်ရှင်.....ချစ်သမီး ရှင့်ကိုသိပ်ချစ်ပါတယ်။ "

စပါးကြီးမြွေတစ်ကောင်၏ ညို့ချက်ပြင်းပြင်းကို မိလိုက်သလို မလူးလွန့်သာအောင် ချစ်ခြင်း၏ရှေ့မှောက်တွင် ချစ်သမီးတစ်ယောက် ပြားပြားဝပ်ခဲ့၏။ ဂျော်နီသည် ချစ်သမီးကို လိုသလိုကြိုးကိုင်နိုင်သည်။ ချော့၍လဲစည်းရုံးနိုင်သလို ခြောက်၍လဲ အမိန့်ပေးတတ်၏။ မချစ်ဖူးသည့် အူအရိုင်းလေးမို့ ချစ်သမီးမှာ ချစ်ရသူမျက်နှာညှိုးလျှင်ကို မိုးပြိုမတတ် ခံစားရရှာသည်။

" မောင်.....မောင့်သမီး ရည်းစားထားနေပြီ။ သမုဒယကို သူများတွေ ပြောပြကြတယ်။ "

ရာဇဘွားက နားမထောင်သလို သူ့မျက်စိထဲ သူ့သမီးဟာ ကလေးသာသာမို့ သားအဖကြား တမင်သွေးခွဲသည်ဟုသာ မှတ်သည်။

" ရာဇဘွား.....နင့်သမီး မူမမှန်ဘူးနော်။ အလှတွေအရမ်းကြိုက်တာပဲ။ ပြီးတော့ အိမ်လဲမကပ်ဘူး။ "

" အမေကလဲဗျာ....အမေ့ဘာသာ အေးအေးလူလူနေစမ်းပါ။ ကျွန်တော့်သမီးကိစ္စ ကျွန်တော့်ဘာသာသိတယ်။ "

ကြာတော့ ဘယ်သူမှ အမုန်းခံ၊ အတိုက်အခံအဖြစ်ခံပြီး သတိမပေး မပြောနေတော့ပေ။ ရာဇဘွားကတော့ သူ့သမီး စကားတစ်ခွန်းသာ အမှန် ယူဆသူဖြစ်သည်။ 

ချစ်သမီးသည် ဂျော်နီ့ အနားတွင်သာ အမြဲရှိသည်။ မကြုံဖူးသော အနုအရွစကားတွေ၊အတွေ့အထိတွေမှာ ရူးရူးမိုက်မိုက် သာယာ၏။ ဂျော်နီသည် လက်ကြောမတင်းသလို လောင်းကစားအလွန်မက်၏။ ငွေလိုသည့်အခါတိုင်း သူ့အဖေဆီကမရလျှင် ချစ်သမီးဆီကယူသည်။ ချစ်သမီးနောက်ကွယ်တွင် ပွေရှုပ်သလို

​ချစ်သမီးက မယုံသင်္ကာဖြင့် မေးမိလျှင် တစ်ပြန်စီး ပြဿနာရှာတတ်၏။

ဂျော်နီ့ကို ရူးရူးမူးမူး စွဲလန်းမိသည့် ချစ်သမီးမှာ ထိုဒဏ်တွေ ခံရတော့သည်။

@@@@@@@@@@@@

မြို့ကလေးကို ခြေချမိသည်နှင့် ကြွယ့်ရင်ထဲမှ ဒဏ်ရာဟောင်းတွေသည် တစ်ဖန်နာကျင်လာရပြန်သည်။ ဖေဖေလဲ မရှိတော့သလို ဒီမြို့မှာ ကြွယ်တွယ်တာစရာဆိုလို့ သမီးသာကျန်သည် မဟုတ်လား။ ကြွယ့်ပခုံးကို အသာဖက်ရင်း စိတ်မပူရန်ပြုံးပြလာသည့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူကြောင့် ကြွယ် အနည်းငယ်တည်ငြိမ်သွားရသည်။ ကြွယ့်ကို စိတ်မချသဖြင့် ဒီခရီးမှာ သားအဖနှစ်ယောက်လုံး လိုက်ပါလာကြသည်။

" အဆင်ပြေသွားမှာပါ ကြွယ်လေးရယ်။ "

အားပေးသံကြောင့် ကြွယ် ခပ်ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးမိသည်။ သမီးက ကြွယ့်ကို မှတ်မိပါ့မလား။ ကြွယ့်ကို မြင်လျှင် ဘယ်လိုမျိုး တုန့်ပြန်လာမည်လဲ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်။ 

" ညနေကျရင် ရာဇဘွားဆီ သွားတွေ့ရမယ် အစ်ကို။ "

" ကိုယ် ကြွယ့်အနားမှာ ရှိမယ်။ "

ခေါင်းလေးညိတ်ပြမိသလို အံလေးတင်းမိ၏။ ဒီလူယုတ်မာ ကြွယ့်ကိုတွေ့လျှင် ဘယ်လောက်အံ့သြကြောက်လန့်သွားမလဲ မြင်ချင်၏။ 

---------

ဧည့်သည်ရောက်နေသည်ဆိုတာမို့ ရာဇဘွား သူ့အလုပ်ခန်းထဲ ခေါ်ခဲ့ခိုင်းလိုက်သည်။ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာ တစ်လှမ်းချင်း ခပ်ပြုံးပြုံးဝင်လာသည့် မိန်းမကိုမြင်တော့ တအံ့တသြဖြစ်သွားရရင်း ထိုင်နေရာမှ ဝုန်းခနဲထရပ်မိ၏။ 

လှလွန်းကြွယ်..... ဒီမိန်းမ....မဟုတ်တာ သူမျက်စိများမှားသလား။ 

သူ့သံသယကို ကြွယ့်အနောက်မှ ပါလာသည့် ဗိုလ်သောင်းမြင့်က ဖယ်ရှားပေးလိုက်၏။ ပြီးတော့ ကြွယ့်ပုံစံက အရင်လို နုနုဖတ်ဖတ်လေး မဟုတ်တော့။ အသက်အရွယ်ရလာသည့် မိန်းမတစ်ဦးပီပီ ချိတ်ထဘီ၊ရင်စေ့လက်ရှည်ကို အကျအနဝတ်ပြီး နောက်တွဲဆံထုံးထုံးထားကာ တည်ငြိမ်နေ၏။

" မင်း.....လှလွန်းကြွယ်။ "

" အရှင်လတ်လတ်ကြီးပါပဲရှင်....."

ကြွယ်က ခပ်ထေ့ထေ့လေး ဖြေကာ ရာဇဘွား၏မျက်နှာကို နာနာကြည်းကြည်း စူးစိုက်ကြည့်လာ၏။ ရွှေကိုင်းမျက်မှန်ကြီးတပ်၍ အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်အပေါ် ဆွယ်တာထပ်ဝတ်ကာ ဇရာ၏ပြယုဂ်တွေ အစပျိုးလာသည့် ရာဇဘွားမျက်နှာက အကြီးအကျယ် ပျက်ယွင်းနေ၏။

" မင်း ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး....."

" မသေတာလဲလို့ မေးမလို့လား.... ငါကိုယ်တိုင် သတ်ခဲ့တဲ့မိန်းမက ဘာလို့ငါ့ရှေ့ ပြန်ရောက်လာသလဲ သိချင်တာလား....."

ရာဇဘွား မျက်နှာက ထိန်းမရအောင် ပျက်သွား၏။ထိုအမူအယာကိုပင် ကြွယ်က အရသာခံကြည့်ရင်း ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ဆက်ပြောလာသည်က.....

" ကျွန်မ သမီးကို ကျွန်မ လာပြန်ခေါ်တာ။ "

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

To be continue P - 17

Author - အနမ်းခြွေ

MPT အနေဖြင့် ရပိုင်ခွင့်ရှိသည့် အခွင့်အရေးများအားလုံးကို သီးသန့်ထိန်းသိမ်းထားရှိပါသည်။ လူကြီးမင်းတို့အနေဖြင့် MPT လိုတရ ဝန်ဆောင်မှုတွင် ဖော်ပြထားသည့် စာမူများကို MPT ၏ စာဖြင့်ရေးသားခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ပြန်လည်ထုတ်ဝေခွင့်မရှိပါ။

#lotaya_shortstory
#LTY_အနမ်းခြွေ